دختره از دوست دارم گفتنهای پسره خسته شده بود...یه شب که پسره بهش اس داده بود بدون اینکه

اس رو بخونه گوشیشو گذاشت زیر بالشتش و خوابید....فردای اون روز  مادر پسره زنگ زد به دختره و گفت:

که پسره مرده.....دختره گریش گرفت و رفت سراغ اس شب قبل پسره....پسره نوشته بود..

"تصادف کردم ...به زور خودمو رسوندم دم در خونتون....بیا پایین.."

شاید آن روز ک سهراب نوشت:

"تا شقایق هس زندگی باید کرد"

خبری از دل پر درد گل یاس نداشت..

باید این جوری نوشت:

"هرگلی باشی چه گل شقایق چه گل پیچک ویاس زندگی اجباریست"

زمانی فراموشت میکنم که

با "افسوس" بربالای

سنگ "قبرم" بگویی:

"کاش زنده بودی"....!!

خدایا............

گوش کن گله دارم....از این نامهربانی گریه دارم..

چرادستم را نمیگیری؟؟مگرمن چقد تا پیش تو فاصله دارم؟؟

خدایا.......

روزگار بی مروت نکرده لحضه ای با من محبت..دچارم کرده ب درد غریبی..

نصیبم چی شده؟جز رنج غربت.....

حواست پیش من نیست..مرا کردی خاموش..

مگر جرمم چی بوده؟؟دعاهام بی جوابه..

خدایا....خدایا...

برس تو ب دادم ک حال من خرابه،خراب..

نه عشقم مونده...نه تنها رفیقم...

خدایا من غریبم

تو زندگیم ب جز غصه چیزی ندیدم...

خوشی کجاس؟؟چرا من بی نصیبم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایا تنها تویی پشت و پناهم

تویی تنها همدمو مونس و جانم..........